berteman sepi

Penaku menari mencoretkan
Sebuah puisi kelukaan
Gurindam jiwa
Cinta dan airmata
Di kamar hati ini
Masih ada sembunyi
Kenangan yang tak mampu
Ku lemparkan jauh

Penaku menari melakarkan
Gambar kesayuan masa silam
Tinta bersulam biru
Warna kerinduan
Berkaca jernih ingatanku
Biarpun dikau telah jauh
Dari pandanganku

Manisnya pertemuan
Pahitnya perpisahan
Segala kini tidak dapat
Untukku bahasakan
Semua kini kaku
Tiada lagu merdu
Setiap madah baris kata
Bukannya lagi buatmu

Kini berteman sepi
Kini aku sendiri
Suka dan duka
Dalam meniti gelombang
Kembara panjang

Jauh melangkah pergi
Tidak menoleh lagi
Kenangan silamku
Tinggal tertulis kini
Dalam sebuah puisi

Penaku menari membariskan
Puisi sebuah pengalaman
Gurindam jiwa cinta dan airmata
Di kamar sepi ini
Titisan membasahi
Dan aku tidak tahu

Pada siapakah untukku luah rasa......

Sy sedih skrg ni, mlm ni.... dr sy mula menulis tuk entry ni. Tp tetap jugak nmpk sy mcm happy kan? sbb sy wat2 klakar n wat2 gelak dlm karangan sy ni. huurrmmm... cediihhhh!

Ye ke 'sepi itu indah' ? xlahhhh.. sepi itu tekanan u ollz! huhu... mmg silap2 bule jd busannn tahap tapirrr!! huhu... mcm hari2 yg sy lalui sehari dua hari tiga hari ni...... sgt2 mduga! huhu... rasanyerrr, rasanyer kan, rasanyer...... (rasa apa ija? rasa oren? hehe.... ) rasanyerrr 'berdua lebih baik' lah. ngee!! jap nk nyanyi lagi.. jap ehh.....huhu..( mood~ cuba meng 'happy' kan diri sndiri.... huhu)